Blog

O otyłości mówimy, gdy prawidłowa masa ciała zostanie przekroczona o około 15-20%. To zaburzenie jest bardzo rozpowszechnione (około 30% psów w Europie Środkowej).

Do otyłości predysponować może rasa zwierzęcia. Mocno predysponowane są labradory, golden retrievery, boksery, bulteriery, jamniki, spaniele. Mniej natomiast greyhoundy czy whippety.

Otyłe zwierzęta, podobnie zresztą jak ludzie, mają mniejszą przewidywalną długość życia.

Lista problemów, które mogą pojawić się w wyniku nadmiernej masy ciała jest długa i obejmuje m.in. :

• szybkie męczenie się (w wyniku zwiększonego zapotrzebowania na tlen i znacznie zredukowanej objętości oddechowej)
• znaczne podwyższenie ciśnienia krwi ( jest to podstawa do rozwinięcia się kolejnych problemów m.in. z nerkami, sercem, naczyniami)
• przerost mięśnia sercowego i rozstrzeń, niewydolność krążenia (powstaje w wyniku uszkodzenia na skutek nie wystarczającego treningu i infiltracji tłuszczowej)
• ograniczona wydolność wątroby
• cukrzyca
• zaburzenia płodności (przy znacznym stopniu otyłości)
• skłonność do występowania guzów nowotworowych
• problemy dermatologiczne
• podwyższone ryzyko przy zabiegach operacyjnych (zwiększone ryzyko znieczulenia, obniżona odporność, utrudnione procesy gojenia ran pooperacyjnych)
• redukcja zawartości wody w organizmie

Ogólnie przyjmuje się, że wzrost wagi o 10% świadczy o rozpoczynającej się otyłości, natomiast nadwaga 20-procentowa oznacza już otyłość jawną.

Źródło: „Praktyka kliniczna: Psy” Hans G. Niemand, wyd. Galaktyka, Łódź 2011

Aby zapobiegać rozwojowi otyłości lub zwalczać już istniejącą niezmiernie ważna jest dieta, która musi być ustalone pod konkretne zwierzę. Musi uwzględniać wiek, aktywność fizyczną i wiele innych czynników. Aby odnieść sukces w odchudzaniu zwierzęcia niezmiernie istotna jest współpraca na linii lekarz weterynarii – właściciel zwierzęcia. Najlepszym tego przykładem jest Miki- bohater zdjęcia do artykułu.